Zo! Daar zijn we weer!

Inmiddels al weer de tweede week achter de rug van mijn avontuur in Oeganda. Voel me al stukken meer "thuis". De lokale gewoontes worden makkelijker om mee om te gaan en mijn lichaam raakt gewend aan het eten en het klimaat.

Dit was ook de week dat mijn stage begon. Wat een andere wereld! Ik was geshockeerd hoe het eraan toeging in tegenstelling tot Nederland. De manier waarop er met de patienten word gecommuniceerd is naar mijn idee nul. Ik probeer altijd even een praatje te maken voor ik begin met een behandeling alleen is dat vaak niet mogelijk door het gebrek aan onderwijs voor sommige mensen en hierdoor kunnen ze geen woord engels. Wat ik ook eerst moeilijk vond om te accepteren was wanneer er een persoon binnenkwam en die had geen geld om de behandeling te betalen moest diegene net zolang in het ziekenhuis blijven tot die dat wel kon betalen en dat terwijl de ziekenhuisrekening dan alleen maar meer omhoog gaat.

Qua handelingen is dit echt de zevende hemel voor ons studenten. We mogen alles doen! Maar dan ook echt alles! Ik heb in 1 week tijd alle soorten prikken mogen doen (I.M, subcutaan, vena punctie). Daarnaast heb ik meegeholpen een SUP.Katheter te verzorgen en een verschijden aantal aan wonden behandeld. Ik heb een bevalling meegemaakt(nooit meer) en binnenkort ga ik een nachtdienst draaien(die zijn jammer genoeg van 20;00-0800). Dit omdat er vaak in de nacht veel operaties gebeuren en ik die heel graag wil meemaken.

Nadat we de eerste stage week erop hadden zitten besloten we om met z'n allen naar Jinja te gaan. Dit is een stadje op ongeveer 1,5/2 uur rijden van Nkokonjeru af. Voor het eerst sinds ik hier ben heb ik andere blanken gezien! God wat heerlijk! Even lekker Nederlands praten en over hun ervaringen te praten in Oeganda.

Toen we aankwamen in Jinja zijn we eerst naar ons hoteletje gereden om hier onze bagage te droppen. Prima kamer die we hadden met eigen badkamer en dat voor ongeveer 12 euro! Never ever dat je dat in Nederland gaat lukken zo dicht in het centrum. Hierna zijn we de stad ingegaan om even te lunchen. Lekker "muzunge"(blank) eten gegeten. We wouden gaan quad rijden hierna alleen toen we eraan kwamen was de prijs toch even aan de hoge kant. Onze gids vertelde ons dat het ongeveer 15 euro zou zijn. Toen we er eenmaal aankwamen moesten wij 50 euro betalen voor 1 uurtje omdat we niet uit Oeganda kwamen, beetje raar maar toch. Toen hebben we besloten het maar eerst even over te slaan en misschien een andere keer te doen. Hierna waren we naar een bar gereden die een perfect uitzicht had over de nijl. Hier hebben we lekker met z'n allen even gezeten en gepooled met onze gids(ik heb gewonnen). Na een uurtje of twee zijn we eerst even naar ons hotel gegaan om ons op te frissen voor het avondeten aan.

Eenmaal aangekomen bij het restaurant " 2 Friends" heb ik een heerlijke pizza gegeten en heeft onze gids van ons allen een "muzungu" maaltijd gekregen. Na deze verukkelijke maaltijd zijn we nog even bij een bar geweest en toen gingen we lekker ons nest in.

Zondag was onze laatste dag in het mooie Jinja. We besloten om nog een boottocht over Lake Victoria en de Nijl te doen. Wat een prachtige omgeving en onze gids kon een hoop vertellen over alles wat er gaande was in en rond om de wateren. Hierna hebben we nog even geshopped in Jinja en boodschappen gedaan. Voor de laatste keer nog even lekker gegeten en toen kon de reis terug beginnen naar Nkokonjeru. De lampjes gingen bij iedereen gauw uit een aangezien we vandaag weer optijd naar stage moesten lagen we dus mooi optijd in bed.

Morgen gaan we als het goed is beginnen met het wondzorgproject. We zouden vandaag beginnen alleen is er iemand in het dorp overleden en ging Ignisius(die ook mee moet met het project) naar de begrafenis.

Sorry dat ik een dag te laat ben ik had geen puf meer om zondag nog een reisblog te schrijven!

Tot volgende week allemaal!

Weeraba(doei)!