tiesinoeganda.reismee.nl

Week 17&18 (Mijn laatste verhaal)

Zo, terwijl ik dit verhaal typ is het nog 5 dagen voor ik naar huis ga. Heel bizar als ik erbij stil ga staan.

Vorig weekend ben ik voor de laatste keer naar Kampala geweest. Vooral een beetje rondgehangen en pilsjea gedronken. In de avond ben ik met wat vrienden nog naar een leuke bar geweest genaamd de Arena. Hele lekkere burgers hadden ze daar! De volgende ochtend na een korte nachtrust en een sterke bak koffie bij de Bush Pig gingen we weer op weg naar Nkokonjeru.

Qua het werk in het ziekenhuis was het een rustige en normale week. Het was wel de week waarin ik te horen kreeg dat ik geslaagd was voor mijn stage en ook voor mijn theoretische gedeelte die ik voor mijn stage aan heb. Ik mag me nu dus officieel een Verzorgende IG noemen en nog een jaartje bikkelen en dan ben ik eindelijk een echte verpleegkundige.

Ik heb echt een leuke tijd gehad in Oeganda met natuurlijk zijn ups en downs. Ik heb het idee dat het mij in positieve zin heeft veranderd. De manier van kijken naar bepaalde problemen en hoe je die aanpakt zijn bij mij heel erg veranderd. Naar mijn zeggen ben ik een stuk zelfstandiger geworden en voel me een stuk volwassener dan toen ik wegging. Het was een hele mooie tijd hier en ik heb er over het algemeen alleen maar van genoten. Ik ben nu wel heel erg blij dat ik bijna weer naar huis ga, het is mooi geweest! Heb iedereen lang genoeg gemist! Dit is ook mijn laatste verhaal die ik ga schrijven. Ik hoop dat jullie er allemaal een beetje van hebben genoten en een beetje een beeld hebben gekregen van wat ik hier doe.

Tot over een paar dagen iedereen!

Week 15&16

Het is weer tijd voor een verhaaltje over wat ik hier weer eens heb uitgevroten.

In het weekend van 27&28 Mei ben ik heerlijk een weekend in Jinja geweest. Echt even lekker genieten en vooral even uit het dorp waar eigenlijk niks te doen is. Lekker lopen slenteren door de straatjes van Jinja en nog zoveel in je opnemen als je kan aan gezien dit de laatste keer in Jinja was. Heb nog hele leuke souveniers gehaald voor de mensen thuis(Ik had hier ook geen keus in aangezien dit van mij verwacht werd????). Voor de rest hebben we in Jinja heerlijk gegeten en terrasjes gepakt. Toen we voor het avondeten aan nog even naar onze slaapplaats gingen om ons op te frissen en om te kleden ben ik aan de praat geraakt met mensen uit Zuid-Afrika die duikers waren en hier aan het werk waren aan de grote dammen die in de Nijl staan. Ik heb nog een jongen uir Zwitserland ontmoet die op wereldreis was en die binnenkort naar AziΓ« gaat. Toch leuk hoeveel mensen je eigenlijk ontmoet in zo'n land die overal vandaam komen. Je moet hier natuurlijk wel voor openstaan, scheelt het dat ik een vlotte babbel heb.

Afgelopen weekend zijn we zaterdag samen met onze gids naar het zwembad geweest in Mukuno om even lekker een dagje bruin te worden. Dit was ook een soort van afsluiter voor onze gids en om onze dankbaarheid aan hem te tonen voor alles wat hij hier voor ons heeft gedaan. Zondag is er iemand die we in Kampala ontmoet hebben langsgekomen. Even de BBQ aangeslingerd en een lekkee biertje gedronken. Al ,met al was het een lekker rustig weekend en ging het snel voorbij.

Qua stage heb ik veel injecties uitgevoerd en medicijnen klaargemaakt. Jammer genoeg(juist goed) zijn er geen erge spoedgevallen binnengekomen. Al met al hele rustige weken stage, tijd gaat heel sloom. Misschien komt dat ook wel omdat het de laatste loodjes zijn. Vandaag is het wondzorg project weer gestart 2 dagen per week, misschien zorgt dat weer voor wat meer diversiteit.

Ik zie jullie allemaal over 18 dagen weer! Wat klinkt dat toch heerlijk! 18!

Week 13&14

Een beetje aan de late kant vergeleken met hoe ik het normaal doe, dit kwam gewoon omdat ik het domweg vergeten was.

Qua belevenissen heb ik eigenlijk weinig uitgevoerd. In het weekend van 13 mei ben ik een dagje naar Kampala geweest. Even er lekker tussenuit en weg van Nkokonjeru. Een collega uit het ziekenhuis ging met ons mee, samen met haar zijn we in het echte drukke centrum van Kampala geweest voor de eerste keer. Wat een chaos! Ik heb serieus nog nooit zo'n druk centrum meegemaakt en ik ben toch op veel plekken geweest. We zijn nog bij de grootse markt van Kampala geweest waar ik even de naam niet meer van kan herrineren. We zijn in Nsambya(Denk dat ik het fout spel) geweest waar het grote ziekenhuis van St.Francis zich bevind. Hier zijn we naar binnen geweest om een kijkje te nemen hoe het er daar allemaal aan toegaat en hoe het eruit ziet. Wat een wereld van verschil met waar ik stage loop! Gigantisch groot ziekenhuis met mooi ingerichte afdelingen, fatsoenlijke bedden en faciliteiten. Ik had hier graag ook wel mijn stage willen uitvoeren, het leek me wel een plek waar je een hoop kan doen en leren.

Het mindere van die dag was dat ik beroofd ben van mijn tas terwijl ik zat te eten in de KFC. Wie bedenkt het! Op de camerabeelden was te zien hoe twee mannnen heel sluw mijn tas onder mijn stoel vandaan trapten en ervandoor gingen. Ik had niks in de gaten dat dit gebeurde tot dat ik wat uit mijn tas wou pakken. Gelukkig zatten mijn belangrijke documenten, mobiel en geld niet in mijn tas. Na een middag bezig te zijn geweest met de aangifte en beelden had ik alles wat ik nodig had. Verzekering deed gelukkig niet moeilijk dus het is geen ramp, wel jammer van de spullen die ik hier best goed had kunnen gebruiken voor de tijd dat ik hier nog zat.

Aanstaande weekend ga ik voor de laatste keer lekker naar Jinja toe. Verheug me hier erg op om eventjes er tussen uit te kunnen.

Vanaf het moment dat ik dit typ is het nog plus minus 4 weekjes voor ik weer thuis ben! Duurt allemaal niet zo lang meer en kijk er erg naaruit om weer lekker in Nederland te zijn!

Tot de volgende keer!

Week 11&12

Heeehoi mensen

Terwijl ik dit typ zit ik alweer in week 12 van mijn avontuur!

Nu moet ik wel even goed nadenken wat ik allemaal heb gedaan de afgelopen 2 week. In week 10 heb ik over het algemeen gewoon stage gelopen want ja, dat gaat ook gewoon door. Behalve donderdag en vrijdag, toen was het eindelijk zover. KONINGSDAG! Wat heb ik genoten op feest. De woorden: "onbeperkt gratis bier en hapjes" maken veel in een man los. Het was ook heerlijk om weer omringd te zijn door allemaal blanken die Nederlands spreken. Ik heb echt genoten vn die avond en ik ga die ervaring ook nooit meer vergeten.

Die vrijdag ben ik nog even lekker Kampala ingegaan, rustig terrasje pakken en een klein beetje uitbrakken! Nog even op de terugweg wat boodschapjes gedaan en toen waren we weer in Nkokonjeru. Dat weekend heb ik nog weer stage gelopen aangezien ik 2 dagen heb gemist en ik me dat niet kan veroorloven met mijn vertrekdatum.

In dit weekend heb ik een soort van nachtdiesnt gedraaid. De nachtdiensten hier zijn van 2000 tot en met 0800. Een ongelooflijke lange diesnt en een zware diesnt aangezien je niet echt de faciliteiten hebt zoals in Nederland. In die nachtdienst heb ik ook voor het eerst een operatie bijgewoond. Een vrouw onderging een keizersnede en het was echt heel interessant om te zien hoe dat hier in zijn werking gaat.

In week 11 heb ik eigenlijk alleen maar stage gelopen en bezig met de opdrachten. Ik heb mijn tussenevaluatie gehad en die was positief! In deze week heb ik echt heel veel spoedgevallen binnengekregen. In zo'n situatie leer je pas echt om je hoofd koel te houden en zo snel mogelijk goed te handelen. Snel een infuuslijn klaarmaken, pijnstilling I.M toedienen en eventuele wonden verbinden of breuken fixeren. Je wilt de patient zo snel mogelijk gestabilliseerd hebben. Ik vind werken in spoedsituatie wel echt het leukste wat er is, maar ik wist ook al dat ik zoiezo SEH-verpleegkundige wil worden.

Terwijl ik dit typ ben ik ook nog jarig vandaag, dus ik ga vamiddag maar even naar de bar toe om wat biertjes te drinken om het toch nog een klein beetje te vieren in dit dorp! Volgende week als ik naar Kampala ga vvier ik het wel even goed!

Tot de volgende keer mensen! Dan ben ik alweer bijna thuis!

Week 9&10

Daar zijn we alweer!

Man wat gaat de tijd onbewust toch snel. Ik ben inmiddels alweer over de helft van mijn tijd hier. Voor mijn idee gaat de tijd best wel sloom. Dit komt vooral omdat er in het dorpje waar wij wonen(Nkokonjeru) gewoon zacht uitgedrukt geen zak te doen is, al helemaal niet voor een groep jongeren. Dat is het enige jammere aan mijn tijd hier. De tijd gaat denk ik ook wat slomer omdat ik de laatste tijd last hebt van vlagen van heimwee. Ik mis het koude Nederland en de "altijd het maar druk hebben" mentaliteit. Genoeg deprimerende zinnetjes, komt nu net over alsof het hier vreselijk is. Dat is natuurlijk ook niet zo!

In week 9 heb ik niet veel bijzonders gedaan, dit meerendeels ook omdat het geld ook een keer opraakt haha. Veel stage gelopen uiteraard want dat gaat gewoon door. Het was wel een hele rustige week in het ziekenhuis. Heel logisch voor hier omdat het pasen was. Het christelijk geloof speelt hier een belangrijke rol en veel mensen waren deze week ook vrij. Het was hun "holy week". Het ziekenhuis bleef uiteraard wel open alleen kwamen er gewoon heel weinig patienten langs en had ik ook haast vakantie. Ik vond het zo'n raar gezicht. Een ziekenhuis zonder de hektiek die je in een ziekenhuis verwacht. Deze week ging ook sloom omdat je gewoon niks omhanden had. Wat de week dan wel weer goed maakte was het pakketje van mijn ouders. Met allemaal lekkere dingetjes uit Nederland die je stiekem toch wel wat meer mist dan je zou denken.

In week 10 was het gelukkiger ietsjes drukker dan de week ervoor alleen had ik het idee dat het nog wel een nasleep was van pasen. In deze week zijn de ouders van Lysannne ook gearriveerd. Die zijn er nu net 2 daagjes en blijven tot 6 mei en vliegen dan weer terug naar Nederland. Vind het hartstikke gezellig dat er weer wat andere mensen zijn en de routine een beetje word doorbroken. Heb er toch wel wat meer moeite mee dat ieder zijn familie langskomt en wetende dat ik ze allemaal pas op Schiphol weer zie. Neem het niemand kwalijk alleen ik dacht dat ik er zelf niet zoveel last van zou hebben. Ik dacht dat ik een grote kerel was die dit wel even deed zonder veel last heimwee. Tja, ben ik even tegen de muur aangelopen, en hard ook! Uiteraard red ik dit ook wel weer. Deze week heb ik ook een dag op een dovenschool geholpen in Kampala. We hadden een Nederlandse vrouw ontmoet in het zwembad van Mukuno die daar dus blijkbaar werkt. Ze had ons uitgenodigd en zo doende kwamen we daar. Was echt heel leuk en ik had niet verwacht dat er in Oeganda werd omgekeken naar kinderen die doof of doof en blind zijn. Die avond heeft die Nederlandse vrouw voor ons heerlijk gekookt en toen we inmiddels weer thuis waren was het pikkedonker en gingen de oogjes ook gauw dicht.

Aanstaande donderdag ga ik koningsdag vieren bij de Nederlandse Ambassade in Kampala. Heel veel zinin! Vooral in de haring die ze daar ONBEPERKT hebben! Ook is het leuk om er weer even uit te zijn en eventjes weg van Nkokonjeru!

Nu moet jullie uiteraard niet gaan denken dat ik hier hartstikke zielig in een hoekje deze blog heb zitten schrijven. Dat is absoluut niet het geval. Heb geen spijt van deze reis en heb er alleen maar baat bij. Maar heimwee is gewoon een beetje kloten zo af en toe.

Nog 62 daagjes en we zijn alweer thuis! Paar keer met de ogen knipperen en ik ben weer in het regenachtige Nederland!

Tot de volgende keer!



Week 7&8

Daar zijn we weer, het heeft eventjes wat langer geduurd dan normaal. Dit was meer omdat week 7 niet zo'n bijzondere week was qua belevenissen en week 8 is wat interessanter, vandaar dat ik ze maar samenvoeg.

De weken beginnen zoals elke week begint. We worden wakker gaan ontbijten om vervolgens aan het werk te gaan in het ziekenhuis of om op outreach(wondzorg project) te gaan. In het ziekenhuis zijn niet veel bijzondere dingen gebeurd die afwijken van het inmidels normale. Vind het nog steeds vreemd om het zo te zeggen, want de eerste paar weken was injecteren etc een heel nieuw onderwerp wat ik nog nooit in de praktijk had gedaan. Dit is nu inmiddels alweer "standaard". Als ik iemand moet injecteren heb ik geen trillende handjes meer of dat ik zenuwachtig ben. Het gaat allemaal heel natuulijk en vanzelf. Mooi om daar op terug te kijken en te zien dat ik ook echt groei in het uitvoeren van handelingen als in omgang met andere ziektebeelden.

Wat ik dan wel voor het eerst heb gedaan in deze weken is bloedafnemen. Op woensdag komen alle zwangere vrouwen die ingeschreven staan bij het ziekenhuis langs om bloed te laten te testen op HIV en urine af te geven voor onderzoek. Ik heb denk ik wel bij 20 vrouwen bloed af mogen nemen en man wat vond ik dat spannend de eerste keer! Het gaat hier wel wat anders dan in Nederland. Ze gebruiken hier gewoon een 2 ml spuit. Hiermee prik je in een bloedvat en neem je 2 ml bloed af voor het onderzoek. Ik was het altijd gewend dat ze het met buisjes deden. Er was ook een vrouw waarbij ik bloed had afgenomen en uit de test kwam dat ze HIV positief was. Ik vond het meteen al zielig voor het ongeboren kindje wat in haar buik aan het groeien was en zodra het geboren is gelijk al HIV heeft.

De familie van Frederique en 2 vrienden van Lysanne zijn ook langsgekomen. Wat was dat gezellig! Even een doorbraak van die standaard sleur waar je in zit. Eerste paar dagen dat ze hier waren moest ik gewoon doorgaan met mijn stage, maar s' avonds heb ik veel in de bar gezeten met Ernst, Leroy en Lysannne. Beetje bier drinken en poolen. In het weekend zijn we naar Jinja gegaan, want we gingen quad rijden! Iedereen ging mee, we hebben in een leuk backpackers hotelletje geslapen. We konden zo met de boda boda's de stad in om te gaan doen waar we zinin hadden. Ik, Ernst en Leroy zijn zaterdagmiddag richting het quad rijden gegaan en de rest is Jinja ingegaan.

Wat was het quad rijden vet! 250cc quad kregen we toegewezen met de instructeur die met ons mee reed. Vond het wel vreemd dat ze niet mijn rijbewijs wouden zien. Nadat we betaald hadden kregen we de kleren en zaten we op de quad. Na wat proefrondjes te hebben gereden bij de zaak gingen we echt op pad. Ik heb echt van elke seconde genoten dat ik op die quad zat. We kwamen er wel een beetje roodkleurig weer vanaf. Je kon het zo gek nog niet verzinnen en daar zat wel zand en stof. S' avonds zijn we nog lekker uit eten geweest met z'n allen als een soort van afsluitertje. Aangezien iedereen op safari ging en ik weer terug moest naar Nkokonjeru voor o.a mijn stage.

Morgen ga ik lekker Formule 1 kijken en daarna even naar Mukuno om wat boodschapjes te halen.

Ik zou zeggen tot volgende week!

Ps:

Ik heb echt heel erg genoten van de dagen dat iedereen hier was en het voelt nu ook een beetje stil aan in huis. Moet weer even wennen aan het feit dat we weer 'alleen' zijn met elkaar. Bedankt voor de leuke dagen en tot later als ik weer in Nederland ben!

Week 6

Dit was tot nu toe de meest leuke week die ik hier heb gehad! Ik ben voor het eerst in mijn leven op safari geweest en wat was dat genieten!

Maandag tot en met vrijdag hebben we eerst nog even gewerkt in het ziekenhuis en vrijdag zijn we daarna naar Kampala geweest om even wat boodschapjes te doen voor de safari. Hierna zijn we naar mukuno gerezen om daar de nacht te slapen bij Francis. Gezellig avondje gehad en lekker een wijntje gedronken met Bjorn en Francis.

Zaterdag om 6 uur in de ochtend was het dan zover! Na een nacht met weinig slaap(vast van de spanningen) ging de wekker om 5 uur en ik was dolgelukkig. Om 6 uur werden we opgehaald door Ali, dit was onze safariguide voor de aankomende dagen. We hadden een flinke reis voor de boeg want we gingen op safari naar Queen Elisabeth National Park. Dit lag helemaal links onderin van Uganda tegen de grens aan van Congo. Na dik 7 uur hebben te gereisd en een hoop pitstops later hebben we het park bereikt. We hebben nog even gestopt bij de evenaar en uiteraard een foto gemaakt tot in 1 keer Ali riep van " Get in the car!". Wat dus bleek is dat er op een paar meter van ons een olifant stond. Deze had geen groep meer omdat die verstoten was, dit noemen ze een loser. Dit soort dieren zijn veel gevaarlijke dan normaal als ze in een groep leven. Dit was het eerste afrikaanse dier wat ik heb gezien en ik stond echt versteld, dit was toch wel even wat anders dan een olifant in de dierentuin of een herdershond die bij je thuis loopt.

Na deze spannende ervaring zijn we het park verder in gereden en hebben nog een korte gamedrive gedaan. Het was inmiddels al schemerig. We hadden die avond jammer genoeg geen leeuwen gespot of luipaarden maar wel hebben we olifanten gespot, gnoe's en antiloppen. Alleen na een paar korte nachten en een lange reis achter de rug te hebben gehad gingen de lampjes aardig snel uit en hebben we besloten om naar de Logde te rijden. Na een heerlijke 4 gangen maaltijd zijn we lekker op ons bed gekropen. Onder het genot van nijlpaarden geluiden en hyenas gelach zijn we inslaap gevallen.

De volgende ochtend gingen om 6 uur ontbijten(heerlijk lopend buffet met alles erop en eraan) om vervolgens om 7 uur de eerste gamedrive te doen. Na een poosje te hebben gereden kwamen we een kudde olifanten tegen met daarbij een gigantische kudde gnoes. Het was prachtig om te zien en ook van zo dichtbij. Sommige gnoes vonden het hartstikke interessant dat wij daar stonden in ons busje en ze kwamen tot op een paar meter bij ons staan. Na genoten te hebben van de gnoes en olifanten zijn we doorgereden. Het was inmiddels al aardig warm aan het worden en de zon stond recht boven ons te branden. We reden een beetje over de paden en om ons heen aan het kijken tot dat Ali riep dat er een black mamba over de weg krioelde. Ik heb de slang maar heel even gezien maar dat was ook meer als genoeg als je nagaat dat de black mamba 1 van de giftigste slangen op de wereld is. Rond een uurtje of 11 half 12 hebben we even een stop gemaakt bij een groot krater meer. Hier hebben we even een rolexje gegeten en een flesje drinken gedronken. Met een geweldig uitzicht over het krater meer. Hierna zijn we weer verder gegaan met de gamedrives en hebben we een leeuw in de bomen gespot die aan het schuilen was van de zon. Ik heb er jammer genoeg niet hele goede foto's van kunnen maken omdat de leeuw goed verschuilt zat tussen de takken.

Rond een uurtje of 15 zijn we naar een restaurantje geweest om even wat te eten en te genieten van een koud biertje. We hadden een geweldig uitzicht over het Kazinga kanaal met aan de oever een kudde olifanten, nijlpaarden en gnoes. Na het lekkere eten gingen we regelen dat we een nacht safari konden gaan doen puur omdat we hier maar 1 keer zijn en het gewoon gedaan wouden hebben. Toen alles geregeld was gingen we terug naar de lodge om ons even op te frissen onder een douche en snel te eten. Want om 19 uur gingen we weer weg voor de nachtsafari. Tijdens de nachtsafari hebben we nijlpaarden gezien die uit het water kwamen om te grazen, een kudde olifanten met baby olifantjes en een luipaard maar die was gauw weer verdwenen. We hadden gehoopt om nog hyenas te spotten alleen is dat jammer genoeg niet gelukt. Dat is nou eenmaal de natuur. Na een dag van meer dan 16 uur te hebben gereden waren we bekaf. We kwamen terug in de lodge en zijn gaan liggen en we waren vertrokken. De volgende ochtend mochten we er weer om 5 uur uit omdat Ali om 6 uur in de auto wou zitten voor nog een kleine gamedrive.

Om 6 uur zaten we dus in de auto weer voor de laatste keer in het park. Na ongeveer een halfuurtje zagen we in 1 keer een leeuw over de weglopen. Helemaal enthiousiast dat we die eindelijk gespot hadden. Het is toch een stuk leuker om ze te zien lopen dan in een boom te zien liggen. Waar 1 leeuw is zei Ali zijn altijd meer in de buurt. Je kon alle antiloppen stijf zien staan en de leeuw aandacht in elke beweging te volgen. Toen we nog een beetje doorreden zagen we in het hoge gras nog weer 2 leeuwen liggen die lekker aan het genieten waren van het nog wat koelere weer. Na dit geweldige moment reden we weer terug naar de lodge om te ontbijten en vervolgens weer de lange terugreis naar Nkokonjeru.

Eenmaal aangekomen rond een uurtje of 1900 hebben we ons even lekker opgefrist, wat gegeten en toen heerlijk naar bed gegaan want we waren gesloopt.

Het was echt een ervaring die ik nooit meer ga vergeten en ik zou het graag nog een keer over willen doen met mijn ouders en vrienden want ik weet zeker dat die dit ook prachtig vinden.

Sorry dat het verhaal wat later is dan normaal maar ik was dus op safari! Geniet van het lekkere weer in Nederland(ik hoor dat het mooi weer is).


Tot volgende week!

Week 5

Hallo mensen!

We zitten inmiddels alweer in week 5! Alweer op de helft in Maart.

Deze week is er in het ziekenhuis niet veel bijzonders gebeurd op 1 patient na. Woensdag kwam er een man met spoed binnen. Zijn kinderen hadden al een tijdje niks gehoord van hun vader en zijn naar zijn huis gegaan. Hier troffen ze meneer aan op de grond, meneer reageerde niet en had een cheyne stokes ademhaling. Eenmaal aangekomen in het ziekenhuis is bij meneer meteen een infuusgeprikt en werd er meteen NACL toegediend. De vitale functies werden gemeten en er werd bloedafgenomen voor een bloedonderzoek. Hieruit kwam een HB(Hemoglobine) gehalte van 3.2. Dit is echt absurd laag HB gehalte en HB heb je nodig om zuurstof te binden. Meneer moest meteen een bloedtransfusie krijgen alleen begon ik mij op dit moment te irriteren aan het afrikaanse tempo. Het duurde eeuwen om de bloedgroep van meneer te bepalen, toen ik naar het laboratorium ging om te kijken was de laborant gewoon bezig met wat anders. Dat terwijl dit een spoedgeval was. Uiteindelijk is meneer naar de IC gegaan en is de bloedtransfusie begonnen. Meneer knapte snel op en toen ik wegging maakte meneer het goed.

Deze week hadden we ook weer het wondzorgproject. Ik blijf het raar vinden dat zodra wij op school komen sommige kinderen gaan knielen als teken van respect. Ik voel me er toch niet helemaal prettig bij. Er kwam een meisje bij mij die een grote wond op haar knie. Hij was geinfecteerd en heel vies. Nadat ik klaar was met de wond schoon te maken en te verbinden was ik best trots op mezelf hoe goed en mooi ik dat heb gedaan. Het meisje was mij ook heel dankbaar, vooral omdat het gratis was haha!

Voor de rest heb ik deze week niet heel veel beleefd, rustig weekje niet veel bijzonders qua uitstapjes gedaan. Ik heb wel een safari gepland waar ik volgend weekend naar toe ga! Dus mijn volgende verhaal komt even ietjes later maar zal dan een stuk leuker zijn om te lezen!

Tot de volgende keer!

Deze reis is mede mogelijk gemaakt door:

Travel4Change